ഈ ബ്ലോഗ് ലോകത്തില്‍ ഒരു തുടക്കക്കാരെനെന്ന നിലയില്‍ ഒരു പോസ്റ്റിങ്ങ്‌ നടത്തുകയാണ്‌.. ഞാന്‍ ബിരുദാനന്തര ബിരുദം ചെയ്ത ഉഴവൂര്‍ കോളേജിന്റെ പൂര്‍വവിദ്യര്ധി സംഗമത്തിന്റെ ആവേശത്തില്‍ എഴുതിയതാണിത്...
എസ്തപ്പാന്‍സിലെ എന്‍റെ പ്രിയ കൂട്ടുകാരാ...
സുഖം തന്നെയെന്ന്‌ വിചാരിക്കട്ടെ... മരുഭൂമിയിലെന്കിലും എനിക്ക് ജീവിതം സുഖകരമാണ്... ജീവിതത്തിന്റെ പരക്കം പാച്ചിലിനിടയില്‍ മറഞ്ഞു പോയേക്കാവുന്ന സൌഹൃദതെക്കുരിച്ചു നമ്മള്‍ ഭയപ്പാടോടെ ചര്‍ച്ച ചെയ്തിരുന്നത് നീ ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടോ... St. Stephensil അന്ന് നിറം മങ്ങിയ വേഷമെങ്കിലും നിരപ്പകിട്ടെരിയ ജീവിതനുഭവങ്ങളുമായി നമ്മള്‍ ഒന്നിച്ചു തോളില്‍ കൈ ഇട്ടു നടന്ന നാളുകള്‍ എന്നും ഗ്രിഹാതുരതയോടെ ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കാറുണ്ട്....കാലങ്ങളേറെ കഴിഞ്ഞു പോയെങ്കിലും നമ്മുടെ സൗഹൃദം ഇന്നും അതുപോലെ തന്നെ നില്‍ക്കുന്നു... കാലത്തിനു മുന്‍പില്‍ നമ്മുടെ കലാലയം നല്‍കിയ ചിന്തകളും അനുഭവങ്ങളും ഇന്നും തലയുയര്‍ത്തി നില്‍ക്കുന്നു...
നീണ്ട ബസ്‌ യാത്രകല്‍ക്കൊടുവില്‍ കോളെജിലേക്ക് വേഗം നടക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ നിറയെ ക്ലാസ്സിനെക്കലേറെ വരച്ചു തീരാറായ ചിത്രങ്ങളും എഴുതിത്തീരാത്ത കവിതകളും പിന്നെ ഇനിയും അടുക്കിവക്കാത്ത മാസികയുടെ താളുകളായിരുന്നു... .. എല്ലാം നീ മറന്നു കാണുമോ എന്നെനിക്കറിയില്ല... എങ്കിലും അന്ന് ഒരു പാട് ദിവസങ്ങളില്‍ മുന്പിലെരിയുന്ന ഇലക്ട്രിക്‌ വിളക്കിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ അരികിലിരിക്കുന്ന കട്ടന്‍ കാപ്പിയുടെ ഉന്മേഷത്തില്‍ നമ്മള്‍ വരച്ചു തീര്‍ത്ത ചിത്രങ്ങളും നിന്റെ കവിതകളും വാക്കുകളും വീണ്ടും ഒന്നുകൂടി കാണണമെന്ന് കരുതി ഞാന്‍ ഒരിക്കല്‍ക്കൊടി നമ്മുടെ ഇടനാഴിയിലൂടെ വായനശാലയിലേക്ക് നടന്നു... അവിടുത്തെ അലമ്മാരയില്‍ നിറം മങ്ങിയെങ്കിലും തലയുയര്തി ഇരുന്ന നമ്മുടെ മാസികയിലേക്ക്‌ വിവേചിച്ചറിയാത്ത ഒരു വികാരത്തോടെയാണ് ഞാന്‍ നോക്കിയത്.. കാലം മാത്രമേ മാറിയിട്ടുള്ളൂ...ഞാനും നീയും ഒക്കെ അതുപോലെ തന്നെയെന്ന്‌ ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു...
ജീവിതത്തിന്റെ അലച്ചിലില്‍ UAE യില്‍ എത്തിപ്പെട്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ കരുതി നമ്മുടെ ആ മനോഹര ദിവസങ്ങള്‍ ഇവിടുത്ത യന്ത്രികജീവിതതിനിടയില്‍പ്പെട്ടു ചതഞ്ഞരഞ്ഞു പോകുമെന്ന്.. പക്ഷെ എന്‍റെ കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം എനിക്ക് കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞത് നമ്മുടെ ആ കലാലയത്തിന്റെ ഊഷ്മള സ്മരണയില്‍ ജീവിതത്തെ സുഗന്ധപൂരിതമാക്കുന്ന കുറെയേറെ എസ്തപ്പന്‍സ്‌മാരെയാണ്......എല്ലാവരും തിരക്കിട്ട് വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങുന്ന വേളകളിലും ദിവസം മുഴുവനും ചെയ്ത ജോലിയുടെ ക്ഷീണം മറന്നു എസ്തപ്പന്സിലെ പൂര്‍വവിദ്യര്ധികളെ ഒരുമിപ്പിക്കാന്‍ എത്തിയിരുന്ന ഫോണ്‍ വിളികള്‍ ആഹ്ലാദതിലുപരി അത്ഭുതമാനുണ്ടാക്കിയത്.....വിവിധ emirates കളില്‍ നിന്ന് വന്നെത്തുന്ന എസ്തപ്പന്സിന്റെ പഴയ പടയാളികലെക്കുരിച്ചു നിന്നോട് ഞാന്‍ പലതവണ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്... എങ്കിലും ഇനിയുമെരെയുണ്ട് പറയാന്‍...ഞങ്ങള്‍ ഇന്നലെ വീണ്ടു ഒന്നിച്ചു കൂടി... അവിടെ കൂടി നിന്ന മുഖങ്ങളില്‍ കണ്ട ചെറുപ്പത്തിന്റെ തിളക്കം എനിക്ക് പറയാനറിയില്ല....തുള്ളിച്ചാടുന്ന കുട്ടികള്‍ക്കിടയില്‍ അതിലേറെ ആവേശത്തോടെ തുള്ളുന്ന അവരുടെ പപ്പാ മാരും അമ്മ മാരും...... അതൊരു പ്രത്യേക ലോകമായിരുന്നു കൂട്ടുകാരാ...എസ്തപ്പന്സിന്റെ അരികിലെ ചാഴികാട്ടു ഹാളില്‍ നമ്മളനുഭവിച്ച ആവേശത്തിന്റെ ആഹ്ലാദത്തിന്റെ അതേ ലോകം.... അവിടെ ഉള്‍ക്കൊണ്ട ആവേശം പുതിയ ഒരു നാളേക്ക് കൂടുതല്‍ ആവേശമാകുന്നു.. എനിക്ക് വീണ്ടും വയസ്സ് കുറഞ്ഞെന്നു തോന്നുന്നു.. എനിക്ക് വെറുതെ ഒരു happy new year പറയാന്‍ തോന്നുന്നു... ഞങ്ങള്‍ക്കിത്‌ ഒരു ന്യൂ ഇയര്‍ തന്നെ യാണ്.. ഇംഗ്ലീഷ് കാരന് മാത്രമേ പുതിയ വര്‍ഷം ഉണ്ടാക്കാന്‍ പാടുള്ളൂ എന്നൊന്നും ഇല്ലല്ല്ലോ...
അത് കൊണ്ട് ഞാന്‍ എല്ലാ കൂട്ടുകാര്‍ക്കും ഒരു happy new year ആശംസിക്കുകയാണ്......ഒരു പുതിയ ഉണര്‍വിന്റെ , പുതിയ ആവേശത്തിന്റെ,... വീണ്ടുമൊരു കൗമാരത്തിന്റെ.. നിറമണിഞ്ഞ സ്മരണകളുടെ ഒക്കെ ഒരു പുതു വര്‍ഷം..
നീ നമ്മുടെ എല്ലാ കൂട്ടുകാരെയും എന്‍റെ പുതുവര്‍ഷ ആശംസകള്‍ അറിയിക്കുക...
നിനക്കോര്‍മ്മയുണ്ടോ നമ്മള്‍ നടന്ന ആ വഴികള്‍.....
അപ്പാപ്പന്‍സിന്റെ മുന്‍പില്‍ നിന്നും നമ്മള്‍ കണ്ട നമ്മുടെ എസ്തപ്പനോസ്....
നമ്മുടെ കൈ എഴുത്ത് മാസികകള്‍....
നീ ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടോ ചഴികാട്ടു ഹാളിന്റെ ഈ മുഖം....
സുന്ദരിമാരുടെ കാലോച്ചക്ക് കാതോര്‍ത്ത കൈവരികല്....
നിന്നാണ് നമ്മുടെ മുദ്രാ വാക്യങ്ങള്‍ മുഴങ്ങിയത്...
ഓ....എനിക്ക് കുറച്ചു പണികള്‍ ബാക്കിയുണ്ട്...ബാക്കി കഥകള്‍ പിന്നെ പറയാം.. വീണ്ടും താമസിയാതെ കാണാന്‍ കഴിയുമെന്ന വിശ്വാസത്തോടെ....
സസ്നേഹം സ്വന്തം കൂട്ടുകാരന്...
.jpg)
1 comment:
ഉദയേട്ടാ
മനസില്‍ ഉള്ള ഉള്ള ഒരുപാടു കാര്യങ്ങള്‍ ഉണ്ടല്ലോ കോളേജ് ജീവിതത്തിലെ നിറമുള്ള സ്വപ്നങളും മോഹങ്ങളും എല്ലാം, പഴയ ചുക്കുകാപ്പി കഥാപ്രസംഗം മുതലായവ അതൊക്കെ ഒന്ന് പൊടി തട്ടിയെടുക്കു വായിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഇവിടെ കാത്തിരിക്കുന്നു. കൂടെ അനീഷും
നമകള്‍ നേര്‍ന്നു കൊണ്ട്
സിയാബ്‌
Post a Comment
വായാനാനുഭവങ്ങള്‍...